Ik ontdekte dat God als Vader mij ruimte geeft om op ontdekkingstocht te gaan.
Vaste gebeden
Ik ben nogal van de regels en het plichtsgetrouw gehoorzamen. Op zich een mooi karaktereigenschap, maar op mijn weg in het geloof ook wel een struggle. Met mijn discipline en perfectionisme kan ik me er redelijk toe aanzetten om het getijdengebed/vaste gebeden te bidden en vaker doordeweeks naar de Mis te gaan. Gewoon vanuit de overtuiging dat het goed is. En dat is het ook. Maar mijn probleem is dat mijn hart wat achterloopt en dus doet mijn hart niet mee en dat mis ik. Ik zou veel meer een van hart tot hart relatie met God willen. Een dialoog waarin ik m’n ei kwijt kan.
Klaar met harteloos het goede doen
Omdat ik het niet met mijn hart deed, maar omdat ik het me oplegde, was ik op een gegeven moment wel klaar met het geloof. Was er wel werkelijk een God, want dat wat ik had kon je niet bepaald een relatie met God noemen. Althans in mijn beleving. Ik sprak er met een vriendin over die zo ook haar struggles met het geloof had. Aan het einde van de avond voelde het alsof God werkelijk naar mijn issues luisterde.
‘Zoek me maar op in de klimhal’
Die vriendin vertelde hoe ze haar strenge discipline wat achter haar had gelaten en God uitnodigde om haar op te zoeken op de plekken waar zij zich bevond, zoals bijvoorbeeld in de klimhal. Eigenlijk was ik ook precies daarnaar op zoek. De strakgespannen regeltjes die ik mijzelf oplegde en de vaste gebeden los te laten en Hem daarin misschien juist echt te kunnen vinden met mijn hart. Ik realiseerde me dat de barmhartige vader zijn verloren zoon nooit heeft tegengehouden om weg te gaan, zodat hij maar het goede zou doen. Hij gaf zijn zoon de ruimte om zelf te ontdekken wat goed (en fout) was, net als een ouder die zijn puber ook de ruimte moet geven om van alles (het goede en het kwade) te ontdekken. Alleen daardoor kan een puber volwassen worden.
Nog niet eerder heb ik zo de Vader-dochterband ervaren. Juist in het ontvangen van de vrijheid en ruimte ervoer ik vrede en relatie. De vaste gebedstijden heb ik voor nu even laten vallen en ik merk dat ik nu veel meer vanuit mijzelf het verlangen heb om te bidden en Hem beter te leren kennen, en dan dus ook ga bidden. En natuurlijk wordt trouwheid beloont en dat zal weer wederkeren, dan vanuit een keuze om Hem lief te hebben met hart, ziel en verstand.
Gij moet de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten. (Deut. 6, 4)
