De vrouw als dochter van God
Sinds Pasen heb ik een lange tijd mentaal niet lekker in mijn vel gezeten. Daar waar ik me op Goede Vrijdag diep realiseerde dat ik als een kind afhankelijk mag zijn van God, nam ik op Stille Zaterdag een onafhankelijke houding aan door alle controle zelf in handen te nemen. Dit uitte zich in besluiteloosheid over keuzes in mijn dagelijks leven. Ik maakte keuzes vanuit angst en niet vanuit mijn ware identiteit. Deze blog gaat er dan ook over hoe je kan leven vanuit je identiteit als dochter van God.
Geestelijke strijd
Wij zijn Koninsdochters van God. Dat is onze identiteit: geliefd, waardig. Echter kunnen wij geestelijke strijd ervaren over onze identiteit. Jezus heeft dit ook gehad: ‘De duivel zei nu tot Hem: Als Gij de Zoon van God zijt, beveel dan aan die steen daar, dat hij in brood verandert.’ – Lucas 4, 3. De duivel wilde Jezus met het woordje ‘als’ doen twijfelen aan zijn identiteit als Zoon van God. De duivel wil jou ook doen twijfelen aan wie je bent en wie God is. Deze innerlijke strijd is geen uiting van zwakheid. Ze zijn menselijk, en wij hebben zogenaamde ‘wapens’ gekregen om deze innerlijke strijd aan te gaan. ‘De wapens waarmee wij strijden zijn niet zwak, ze zijn geladen met Gods kracht, in staat elke sterkte te breken.’- 2 Korintiërs 10, 4. Een belangrijk wapen voor mij was het erkennen van mijn zwakheid. Dit deed ik door in gebed mijn zwakheid uit te spreken en de pijn en tranen die eruit voortvloeiden als offer aan God te geven.
Klein als een kind
Volgens Paulus wordt Gods kracht juist zichtbaar in jouw zwakheid. Je erkent dan namelijk dat je God nodig hebt, waardoor hij jouw zwakheid kan herstellen. In deze afhankelijkheid van God wordt je weer kind van Hem. Vandaar dat het erkennen van je zwakheid nodig is om als (volwassen) dochter van God weer kind te worden. Maar waarom moeten we weer kind worden? Omdat kinderen afhankelijk zijn van anderen, open staan om te ontvangen en vooral het vertrouwen hebben in hun ouders. Dit zijn eigenschappen, die ik al opgroeiende neig te verliezen, maar die nodig zijn om te leven vanuit je ware identiteit.
Gekend, gezien en geliefd worden
Een voorwaarde om te leren ontvangen en vertrouwen is dat we ons gekend, gezien en geliefd voelen. Dit heeft ieder kind nodig en jij en ik ook! Een moeder van de podcast ‘Abiding Together’ vertelde dat ze een keer druk bezig was terwijl haar dochter zich ging verkleden. Toen ze dit aan haar moeder wilde laten zien, keek moeder snel om, maar ging vervolgens weer verder. Hierna riep haar dochter weer: ‘mama kijk,’ waarna moeder gehaast zei dat ze er mooi uit zag. Echter was deze reactie nog steeds niet genoeg, waarna haar dochter weer riep: ‘mama, kijk naar mij!’ Zij stopte nu met haar werk, nam de tijd voor haar dochter en zei rustig: ‘Ik zie je meid en wat ben je prachtig!’ Pas na de derde keer zorgde de moeder ervoor dat haar dochter zich oprecht gezien en geliefd voelde. Hoe laat jij je door God liefhebben? En hoe zorg jij ervoor dat jouw naasten zich gekend, gezien en geliefd voelen?
Het thuisbrengen van wonden
Wellicht zijn er momenten in je verleden, waarin je jezelf niet gekend, gezien en geliefd heb gevoeld. Deze wonden kunnen ervoor zorgen dat je niet volledig vanuit je ware identiteit als dochter van God leeft. Vandaar dat het van belang is om God de plekken te laten helen waar je niet ontving wat je nodig had. Dit kun je doen door de hand van God vast te pakken en samen terug te gaan naar deze momenten. Hierin begint de reis om de volheid te bereiken van wie je bent. Henry Nouwen zegt hierover: ‘een deel van jou werd al vroeg in je leven achtergelaten: het deel dat zich nooit helemaal ontvangen voelde. Het zit vol angsten. Ondertussen ben je opgegroeid met veel overlevingstechnieken. Maar je wilt jezelf zijn. Dus moet je het deel van jezelf dat werd achtergelaten thuisbrengen. Dat is niet makkelijk want je angstige deel weet niet of het veilig bij je kan wonen. Je volwassen zelf moet heel kinderlijk worden, gastvrij, zacht en zorgzaam, zodat je angstige zelf kan terugkeren en zich veilig kan voelen.’
Gods zegen over jou identiteit
Ook ik probeer mijn angst voor afwijzing van anderen vanwege mijn imperfectie in mijn hart thuis te brengen. Dit doe ik door met anderen en met God hierover te praten. Mijn angst lgt namelijk ten grondslag van mijn besluiteloosheid. Ik neig ernaar mijn identiteit te vormen aan de hand van de dingen die ik doe in plaats van mijn identiteit als dochter van God. Inmiddels is deze wond stap voor stap aan het helen dankzij het ontvangen van de Sacramenten en het hardop bidden en Bijbel lezen. Ook vertelde een priester dat ik iedere ochtend aan God mag vragen om mijn keuzes te zegenen. Hij zei dat als je met God probeert te leven, het niet gaat om hoe goed je alles doet. God zegent en draagt vrucht, als jij het maar probeert.
Graag wil ik je uitnodigen om ook na te denken over de vraag of je je leeft vanuit je identiteit als dochter van God en hoe je dit kan verdiepen in je leven. Kijk hierbij naar jou geestelijke strijd en wonden die je door God kan laten helen. Vraag ten slotte om Gods zegen over jou als dochter van God, dat jou ware identiteit vrucht mag dragen!
Veel liefs en Gods zegen,
Karolina
