We zijn er allemaal schuldig aan, ik weet van mezelf in ieder geval dat ik er een grootmeester in ben. Vooroordelen. We hebben zo snel ons oordeel klaar over iemand, ook al weten we zo weinig van de situatie. Laatst zag ik een moeder met een kindje lopen en het kindje luisterde één keer niet meteen naar de moeder en de moeder werd meteen boos. Ik dacht: nou nou, die moeder heeft ook niet veel geduld. Maar toen dacht ik daarna meteen: ja maar ik weet niet wat er allemaal al aan vooraf is gegaan. Misschien zat het jongetje al wel de hele tijd te zeuren en was hij al steeds zo ongehoorzaam waardoor het écht nodig was dat de moeder de grens duidelijk maakte. Maar ik had meteen BAM, de stempel ‘ongeduldig’ op de moeder geplakt.
Ik kan nog wel even doorgaan met voorbeelden noemen uit mijn dagelijks leven waarin ik veel te snel iets denk over een ander. Een lichte troost is dat ik weet dat ik niet de enige ben, en dat het ook niet iets is van deze tijd maar dat er 2000 jaar geleden ook al mensen waren die zo dachten. Dat praat het niet goed, maar voor mij is het wel een verzachtende factor.
In de Bijbel wordt namelijk het verhaal verteld dat Jezus werd uitgenodigd in het huis van een Farizeeër (dat zou ik kunnen zijn). Er was in de stad een vrouw, die bekend stond als zondares, en zij hoorde dat Jezus in dat huis was. Ze had berouw over haar zonden en kwam naar Jezus toe tijdens de maaltijd, goot een flesje dure olie over Zijn voeten heen, maakte Zijn voeten nat met haar tranen en droogde ze af met haar haren. De Farizeeër, die een man van eer was, keek met een vies gezicht toe hoe zij aan de voeten van Jezus zat. Ze is nota bene een zondares, hoe kan Hij dat zomaar toelaten? En in zijn schone huis nog wel! Wat moet dat hier?
Gelukkig is Jezus een persoon die niet oordeelde, maar keek naar de goedheid in het hart van de vrouw. Juist als je onwaardig bent, zal Hij als geen ander kunnen kijken naar de goedheid in ons hart, en ons dicht bij Hem willen. Voor Hem bestaat er geen ‘onwaardig’, als wij maar naar Hem toe willen komen en willen zeggen: ‘Sorry Jezus, voor alle domme dingen die ik doe!’ Dat is het enige wat Hij nodig heeft. Iedereen, hoe klein en ‘onwaardig’ ook, is welkom bij Hem!
Deze Bijbelpassage is te vinden in Lucas 7:36-50.
