Enige tijd geleden had ik een gesprek met een goede vriend. Het gesprek ging diep en ik stelde me kwetsbaar op. Hij gaf me advies en leidde me een bepaalde kant op. Ik wist dat hij dat deed omdat hij werkelijk het beste met me voor heeft. Daarin liet hij iets zien van Gods liefde voor mij, die ik toch moeilijk te aanvaarden vond. Een paar weken later hadden we weer een gesprek en op een wonderlijke manier lukte het me om de gedachte dat God het beste met me voor heeft toch meer toe te laten, wat een vreugde.
De verleiding
Afgelopen periode ging het niet zo lekker op m’n werk. Er waren een hoop veranderingen rond teams en de koers van het werk, wat allemaal onaangekondigd van kracht ging. Het voelde alsof er niet echt oog voor mij was. Gemakkelijk was het om negatief te denken over mijn collega’s, die me naar mijn gevoel tegenwerkten. Maar ik ging een gesprek aan met m’n nieuwe leidinggevende en kwam er achter dat in de keuzes, die gemaakt waren toch echt wel rekening was gehouden met mijn capaciteiten en groeimogelijkheden. Ze hadden dus toch het beste met me voor. En nu maak ik steeds opnieuw de keuze om daarin te geloven, hoewel het soms verleidelijk is om men van je af te duwen en zwart te maken als het anders gaat dan je had verwacht.
Gods werk
En God, die werkt ook door deze mensen heen. Als zij het beste met me voor hebben, dan heeft God die doorheen deze mensen werkt ook het beste met mij voor. En de veranderingen maken me nederig en stellen me in staat het steeds in Zijn handen te leggen, omdat ik het overzicht kwijt ben. Dus dank de Heer, als het niet zo gaat als gepland. Dan kan Hij werken :).
“Ik heb je geluk voor ogen.” (Jer. 29, 11)
