Ik heb een fase gehad dat ik mezelf feministisch noemde. Betekende dit dat ik echt wist wat feminisme inhield? Of was het omdat iedereen opeens feministisch was en ik dus maar mee deed? Omdat ik meer naar dat laatste neigde, besloot ik om te onderzoeken wat feminisme volgens iedereen betekende. Toen kwam ik erachter dat dit niet echt met vrouwenrechten noch mensenrechten te maken heeft.
Het was hetzelfde praatje dat steeds weer terug kwam: “Als een man dit kan, dan moeten wij dat ook kunnen.” Of het idee van ‘wij vrouwen hebben geen man nodig.’ Maar dat is geen feminisme! Echt feminisme is gelijkheid voor beide geslachten. Maar dat betekent niet hetzelfde willen zijn als het andere geslacht. En het is al helemaal geen competitie tussen de geslachten.
“Dit is een nieuwe opdracht die Ik jullie geef: heb elkaar lief. Heb voor elkaar net zoveel liefde als Ik voor jullie heb.” – Johannes 13:34.
Jezus leert ons hier duidelijk om elkaar met respect, liefde en bemoediging te behandelen, ongeacht geslacht, afkomst of status. Hij geeft ons zelf het goede voorbeeld hierin. We zijn gelijkwaardig, maar niet gelijk. Er is een groot verschil tussen gelijk zijn en gelijkwaardig zijn.
Wij vrouwen hebben speciale geschenken die mannen niet hebben en mannen hebben speciale geschenken die vrouwen niet hebben of ooit zullen hebben. Vrouwen kunnen bijvoorbeeld over het algemeen heel goed multitasken, mannen hebben hier meestal iets meer moeite mee. Mannen daarentegen kunnen vaak goed nuchter blijven in emotionele situaties, en recht blijven denken terwijl vrouwen zich hier meer laten leiden door hun emoties. Dit kan natuurlijk altijd anders zijn, maar het is wel een algemene tendens.
De gaven die wij hebben ontvangen, maar ook die de mannen hebben ontvangen, zijn belangrijk en moeten worden gekoesterd. Ik heb mannelijke vrienden, maar ik zal nooit hetzelfde zijn als zij. Het ‘moderne’ feminisme gaat soms te ver in hetzelfde te willen zijn of doen als mannen. Maar hiermee raak je het vrouw-zijn juist kwijt. Wij vrouwen zijn uniek en dat maakt ons zo prachtig. Wat feminisme dan ook precies moge zijn, het is in ieder geval belangrijk het verschil tussen mannen en vrouwen te respecteren. Laat de vrouwen vrouw, en de mannen man zijn
Het is overduidelijk dat we 2 hele verschillende personen zijn met 2 heel verschillende persoonlijkheden. Ik als vrouw kan niet zeggen: ‘Ik wil hetzelfde zijn als hij, want daar heb ik recht op.’ Hij heeft geschenken van God ontvangen die speciaal voor het mannelijk geslacht zijn die ik nooit zal bereiken. Andersom geldt dit natuurlijk ook.
Abortus wordt vaak gezien als het belangrijkste onderwerp in feminisme. Volgens ‘modern-feministen’ is abortus een recht van de vrouw. Net zoals feminisme een ‘mensenrecht’ is. Maar abortus vernietigt en beledigt juist de mooiste en meest pure capaciteit van het vrouwelijk lichaam. Daarom heeft abortus volgens mij niets met feminisme te maken, omdat feminisme de vrouw juist in haar waardigheid zou moeten laten, en deze niet kapot moet maken. Je kunt niet zeggen dat iets een mensenrecht is, en vervolgens de rechten van een ander mens niet erkennen, wanneer je ze geen kans geeft om te leven.
Jezus was ook feministisch! Hij benoemde onze geliefde moeder Maria tot Moeder van de Kerk.
Dit omdat zij een vrouw naar Gods hart was.
“Zij doet haar mond open met wijsheid; en op haar tong is leer der goeddadigheid.” – Spreuken 31:26
Wij zijn allemaal geroepen om deze wijsheid door te geven, net zoals een moeder dat doet aan haar kinderen. Onze wijsheid mogen we gebruiken als een moeder in dienst van de wereld. Wat een mooie roeping is dit! Wij mogen allemaal deze roeping omarmen, respect en liefde hebben voor anderen. Maar vooral zelfrespect, omdat het begint met jezelf te respecteren en lief te hebben. Dan kan je dit als vrouw doorgeven; hier is waar feminisme begint.
Gods Zegen & veel liefs,
Jessica
Heel mooi verwoord, Jessica…