Het Hooglied wordt wel eens als een ‘erotisch’ boek bestempeld. De liefde wordt er in geuren en kleuren beschreven. Als je dolverliefd op iemand bent, is er niets dat beter had gekund, alles is perfect en de hele wereld is mooi, toch? Toch zit er een groot verschil tussen erotiek en de liefde die hier wordt beschreven. Erotiek roept op tot uitproberen, lust en eigenbelang. Dat is in dit Bijbelboek totaal niet het geval.
Het Hooglied staat niet voor niks in de Bijbel. God heeft ons liefde en verliefdheid gegeven. De liefde is iets prachtigs, iets wonderbaarlijks! Ieder mens is op zoek naar liefde, het is een van de belangrijkste thema’s van ons leven. Geen wonder dat er zo ontzettend veel liedjes, boeken en films over de liefde gaan. Het is essentieel voor ons.
Het is bijzonder, want God is Liefde. En dat is de logische verklaring waarom de liefde zo belangrijk voor ons is. Wij zijn geschapen voor de liefde en uit liefde. Liefde is de hele reden van ons bestaan. Daarom zijn we daar op aarde ook zo naar op zoek. Belangrijk om te onthouden is dat geen mens ons verlangen naar liefde hélemaal kan vervullen. Ook al heeft God ons de liefde tussen man en vrouw gegeven, zal een andere man ons nooit helemaal kunnen vervullen. Alleen God kan dat, omdat Hij volmaakt kan liefhebben.
In het Hooglied is de liefde tussen man en vrouw beschreven, niet op een erotische, zelfzuchtige manier, maar juist op een gevende manier, enkel en alleen gericht op de ander. Het is een soort eerbetoon aan de ander, een lofprijzing, op een respectvolle in plaats van op een lustvolle manier. En die nuance, dat maakt het grote verschil!
‘Ik bezweer u, dochters van Jeruzalem … wek mijn geliefde niet, maar laat haar sluimeren zolang ze wil.’
Deze Bijbelpassage is te vinden in Hooglied 2:3-14.
