We hunkeren naar je eerste lach, naar je gebrabbel, naar je eerste verjaardag, we hunkeren ernaar om je te kunnen troosten en trots te kunnen zeggen dat je ons nichtje bent. Maar het gaat nooit gebeuren, want je bent er niet meer. Je prachtige lichaampje is begraven, je bent geboren in de Hemel.
We zaten al even op een telefoontje te wachten. Op het wonderlijke nieuws dat je geboren bent. We hebben gespeculeerd over jouw naam en hadden jouw eerste cadeautje al in gedachte.
Tot op een ochtend de telefoon ging. Er werd verteld dat je niet meer in de buik van jouw mama leefde. Je was zo ver, een volgroeide baby. Terwijl je ieder moment geboren had kunnen worden, heeft God je naar de Hemel genomen en mocht je daar zijn.
Vol verdriet hebben we naar je gekeken, je prachtige handjes vastgepakt, een aai over je wangetje gegeven. Papa en mama hebben tot het laatste moment voor je gezorgd. Ze zijn zo trots op jou. Uren hebben ze bij jou gezeten, ook ik kon mijn ogen niet van jouw afhouden. Verdrietig keken we naar jouw lichaampje zonder leven.
Je bent nu in de Hemel, waar je speelt en lacht. Je mag bij de Vader op schoot zitten. Je kan met Hem praten en met hem knuffelen. Je geniet vast van alle mooi bloemen en de kleuren die wij nog niet kennen. Terwijl wij zo hunkeren naar jouw liefde, vreugde en tranen, mag je nu bij God zijn. Je mag daar spelen, zingen en dansen. God zal vast naar je kijken en je omarmen. Je speelt vast met kinderen die wij niet kennen. Misschien met kinderen die niet gewenst waren door hun ouders en daarom niet geboren mochten worden. Of met kinderen die net als jij in de Hemel geboren zijn. Misschien speel je wel met kinderen waarvan de ouders het bestaan niet weten, omdat het na de conceptie mis is gegaan.
We leven in een gebroken wereld, het is allemaal niet zo vanzelfsprekend. In deze tijd lijkt voor alles wel een oplossing gevonden te kunnen worden. Maar het prille begin van het leven is zo kwetsbaar. Dit ligt in Gods hand.
Een mens maakt allerlei plannen, wat wordt uitgevoerd, is het plan van de HEER. Spreuken 19:21
Soms voelt het oneerlijk dat er een veilig plekje voor jou was voorbereid, maar dat we het niet aan je mochten geven. Dit terwijl er zoveel kinderen in onveilige situaties leven, die bang, verdrietig en eenzaam zijn. Ik vind het moeilijk om het te begrijpen, maar Hij troost ons en er zal een dag zijn dat we weer samen mogen zijn. Wil je, terwijl je bij de Vader op schoot zit, Hem vragen of hij heel goed voor jouw familie wil zorgen?
Weet je, met Oom Maarten heb ik afgesproken, dat als ik in de Hemel kom, wij elkaar opzoeken bij de waterval. Ik heb nu nog geen idee welke waterval dat zal zijn, maar als ik daar ben, dan weet ik het vast. Terwijl jij daar aan het spelen bent, aan het zingen en dansen, kunnen we je ontmoeten. We mogen je dan leren kennen, daar kijk ik echt naar uit. We kunnen samen spelen, praten en lachen. Dan kunnen we daar jouw oom en tante zijn.
Dag mooie, lieve Hanna.
Prachtig Marianne!
Wat een mooie Blog!