Lieve lezeressen,
Stel je voor, dat wanneer je doodgaat, je bij de hemelpoort komt, en Petrus staat daar aan de andere kant van de deur en zegt: Welkom! Wat goed dat je er bent! Gefeliciteerd, je hebt de heiligheid bereikt, je mag de Hemel binnengaan! En, wie heb je allemaal meegenomen? Wie heb je tijdens je leven allemaal meegenomen in jouw heiligheid?
Ik had laatst een gesprek met iemand over hoe we de mensen om ons heen, met wie we omgaan (of dat nou op school, of bij het sporten of thuis is) kunnen helpen om heilig te worden. (Voor alle duidelijkheid, hiermee bedoel ik niet heilig in de zin van ‘heilige Lidwine’, door de kerk heilig verklaard. Nee, heilig ben je als je in de hemel komt. In die zin is iedereen geroepen om heilig te worden, omdat God voor ons iedereen een plekje in de hemel vrij houdt!)
God heeft mensen om ons heen gegeven en hen aan ons toevertrouwd zodat we voor ze kunnen bidden. Het is heel belangrijk om veel te bidden voor de mensen met wie we (veel) omgaan, voor sommigen bidt anders misschien wel niemand! We kunnen bidden dat met hen zal gebeuren wat God voor ze van plan is.
Het is als Christen een hele mooie taak om anderen mee te nemen in jouw heiligheid. Om hen te helpen Christus te leren kennen. Hierbij moet je niet meteen denken aan het over straat roepen dat Jezus de verlosser is en wij allemaal gered zijn. Nee, het allerbelangrijkste is om voor de ander te bidden. Zonder gebed zal iedere poging om een ander in zijn hart te raken weinig tot geen vruchten hebben. God heeft een plan met iedere persoon, en we kunnen ervoor bidden dat de persoon om wie het gaat, open mag gaan staan voor dat plan. Hier komt een stukje nederigheid bij kijken, omdat wij snel geneigd zijn om in te vullen wat dan precies het beste voor een persoon zal zijn. En als dat vervolgens niet gebeurt, gaan we misschien denken dat gebed niet werkt. Maar echt, als Christen mogen we echt het vertrouwen hebben dat bidden áltijd werkt. Laatst was ik weer even bevestigd hierin omdat iemand die ik ken had gevraagd om voor haar oom te bidden. Hij had een hersenbloeding gehad, daarna ging het erg slecht met hem en hij en zijn familie dachten na over een euthanasie. Er hebben veel mensen voor hem gebeden, zonder dat hij het wist. Toen is er een priester bij hem langs geweest in het ziekenhuis, en daarna was hij zo blij! En hij heeft het idee van de euthanasie van de baan geschoven, omdat hij weer hoop zag en vreugde kon ervaren. Wie weet kan hij nu de rest van zijn leven nog de liefde van God verder ontdekken, en doorgeven aan zijn (niet echt gelovige) familie!
Daarnaast is het belangrijk om te beseffen dat we niet alles alleen hoeven te doen. Als we bidden in de naam van Jezus dan weten we zeker dat we gedragen worden door Zijn genade. Bovendien hoeven we niet na één gesprek met een vriendin te denken dat we haar compleet hebben moeten bekeren. Nee, er zullen meer mensen op haar pad komen die haar zetjes zullen geven. Probeer daarom niet al te radicale veranderingen te maken, dat is maar heel zelden effectief. Een vriendelijke lach of een aardig woordje of een ongevraagde helpende hand kunnen al een grote impact hebben op mensen. Probeer te leven vanuit Christus’ liefde, dan werk je op die manier aanstekelijk. Je hebt als Christen de verantwoordelijkheid om een voorbeeld te zijn voor je omgeving, en dat voorbeeld werkt zoveel dieper op mensen in dan woorden! Jullie kennen vast wel die uitspraak van Visje: ‘Verkondig het evangelie, desnoods met woorden.’ Echt waar, als je het leeft, dan zullen mensen zien dat je een soort vreugde uitstraalt die heel aanstekelijk werkt voor mensen om je heen. En dan zullen we vanzelf behulpzamer, geduldiger, vrolijker worden naar anderen, wat hen vervolgens weer zal helpen om ook een beter persoon te worden, dicht bij het hart van Christus. Want daar is tenslotte de enige plek waar we ons geluk zullen vinden.
Liefs,
Lidwine
“We moeten begrijpen dat voordat we kunnen ‘doen’, we eerst moeten leren ‘te zijn’”. – H. paus Johannes Paulus II
