Laatst gingen Maarten en ik op mini-huwelijksreis-roadtripje. We zijn midden in de eerste coronapiek – op 17 april – getrouwd en wilden eigenlijk een verre en avontuurlijke huwelijksreis naar Zuid-Amerika maken, maar daar stak het virus een stokje voor. Toch werd het een prachtige week in Noordwest-Frankrijk en (alweer) een mooie les in dankbaarheid en vreugde voor de kleine dingen van het leven.
Allereerst even zeggen dat die eenvoud van hart iets is wat Maarten van nature al heeft. Het is iets wat ik heel erg mooi en bewonderenswaardig vind en iets wat ik elke dag een beetje meer van hem probeer te leren. We grappen er vaak over dat ik op sociale media een rubriekje “Maartens kleine gelukjes” zou kunnen starten: zijn enthousiasme over goed werkende excelformules, zijn blinkende ogen wanneer de eerste pannenkoek lukt, zijn enorme dankbaarheid wanneer we een courgette krijgen van zijn grootouders. Zo’n tekenend momentje hadden we ook op reis: terwijl ik een beetje lag te chillen op een strand in Normandië, was Maarten zandkastelen aan het bouwen en tunnels aan het graven als een dolgelukkig kind. Het maakte mij ook blij om hem zo bezig te zien en ik moest denken aan de manier waarop God de Vader vast en zeker ook naar ons, zijn kinderen, kijkt. Laat die blik ook eens op jou rusten! “Hij zal vol blijdschap zijn, verheugd over jou, in zijn liefde zal hij zwijgen, in zijn vreugde zal hij over je jubelen.” schrijft de profeet Sefanja (Sefanja 3, 17). Wat mooi! God is blij wanneer wij blij zijn! Hij glimlacht en jubelt wanneer wij pret hebben. Neem daarom eens de tijd om kinderlijk plezier te hebben. Geniet gerust van het leven, dat is zelfs iets wat God ons in de Bijbel vraagt! Lees het maar na in Prediker 9: “Geniet op alle dagen van je leven, die God je heeft gegeven. Het bestaan is leeg en vluchtig en je zwoegt en zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag. Het is het loon dat God je heeft gegeven.”
Op donderdag hebben we een stop gemaakt in Lisieux. Wat was het prachtig om ons toe te vertrouwen aan het heilige koppel Louis en Zélie Martin (over wie Jan-Willem het al had in zijn gastblog) en aan hun dochter, de kleine maar o zo belangrijke heilige Thérèse van het Kind Jezus. Alweer raakte dezelfde boodschap mij: in al haar kleinheid en eenvoud heeft Thérèse zo veel vruchten gedragen en zo veel betekend voor de Kerk en de wereld.
Zij is slechts 24 jaar oud geworden en heeft 9 jaar van haar leven ‘opgesloten’ in een slotklooster geleefd. Hoe ongelooflijk is het dat juist zij, ondanks haar jonge leeftijd, kerklerares is geworden, en dat juist zij, ondanks haar verborgen leven in het klooster, patrones van de missies en de missionarissen is geworden! Het is voor mij het bewijs en de hoop dat God met mijn op het eerste zicht misschien gewone en onbeduidende leventje grote dingen kan doen. Dat ik God kan laten zien aan anderen door mijn overgave in de kleine momenten van het leven, in de eenvoud en de trouw van de liefde. “Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat Gij deze dingen verborgen gehouden hebt voor wijzen en verstandigen, maar ze hebt geopenbaard aan kleinen” zegt Jezus dan ook in het evangelie (Lucas 10, 21). Laten we Hem danken voor het cadeau van ons geloof. Wat een genade dat wij Hem en Zijn liefde mogen kennen! Laten we Hem vragen om onze kleinheid te gebruiken voor de bouw van Zijn Koninkrijk van Liefde hier op aarde.
Over dat Koninkrijk van God gesproken: dat was dan weer (toevallig?…) de lezing van zondag, onze laatste dag op reis. “Het Rijk der hemelen gelijkt op een mosterdzaadje, dat iemand op zijn akker zaaide. Weliswaar is dit het allerkleinste zaadje, maar wanneer het is opgeschoten, is het groter dan de andere tuingewassen; het wordt een boom, zodat de vogels uit de lucht in zijn takken komen nestelen.” (Matteüs 13, 31-21) Deze tekst toont opnieuw Gods belofte dat Hij met onze kleinheid en eenvoud grote dingen kan doen, als we Hem maar toelaten om ons te gebruiken zoals we zijn.
Anderzijds roept God ons ook op om Zijn aanwezigheid, de kleine sporen van Zijn Koninkrijk in deze wereld te leren waarnemen. Ga eens actief op zoek naar de mosterdzaadjes van Liefde in onze wereld. Vraag de Heilige Geest om ze te zien opschieten tussen het onkruid. En durf daarna ook beseffen en geloven dat jij een mosterdzaadje bent voor anderen. Dat jouw woorden en handelingen, al zijn ze nog zo klein, bijdragen aan de opbouw van het Rijk Gods hier op aarde.
Mooie blog!! Dank je wel!
mooi om lezen, inspirerend ook. Een boek schrijven met deze dingen erin. Goed “voer” voor mensen die het kunnen gebruiken.
De warmte
Flor
What a blessing you two are! And it’s only the beginning.
Inspiring and Hopeful! Thx enjoy!
big bear hug!
Kay