Soms zijn er van die dagen dat ik minutenlang in de spiegel kan kijken. Zit mijn haar wel goed? Past het shirtje wel bij het fijne vest of maakt het jurkje dat ik aan heb me misschien een beetje dik? De zomermaanden zijn weer verleden tijd, de wintermaanden komen er weer aan, hoog tijd dus om me weer goed en warm aan te kleden. Je kent het wel. Een dik vest aan en een lekkere warme sjaal om.
Hoe verlaat jij de spiegel? Blijf je er lang in kijken? Doe je steeds je haar opnieuw? Of loop je liever zo snel mogelijk door zonder een blik te werpen naar jezelf.
“Jezus zei hem: U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en heel uw verstand. Dat is het eerste gebod. Het tweede gebod is daaraan gelijk: U zult uw naaste liefhebben als uzelf.” Mattheus 22: 38-39
Als we God willen liefhebben en daarnaast onze naaste willen liefhebben dan is het ook belangrijk om onszelf lief te hebben. Ik geloof dat dit in balans moet zijn. We weten hoe we God kunnen liefhebben en we weten ook gauw hoe we onze naasten kunnen liefhebben. Maar nemen we ook de tijd om onszelf lief te hebben? Even de tijd te nemen voor wat je eigenlijk nodig hebt? Op de bank met een kop thee, met een heerlijk stukje chocolade en een leuk filmpje. Of een prachtige wandeling met fijne muziek in je oren. Hoe vaak luister jij naar wat jij nodig hebt?
Van jezelf houden is ook van je lichaam houden. We hebben vast allemaal wel iets waar we niet zo blij mee zijn. We vinden onszelf immers niet gauw goed genoeg. Maar je billen, je neus en je tenen zijn wel liefde waard! Alles is door God geschapen en wij mogen er met liefde mee omgaan. Iedere keer als we voor de spiegel staan bestempelen we het één en ander negatief en dat blijft in de omgeving hangen.
Hoe vaak staan we niet in een pashokje naar onszelf te staren… Heel fijn ook die felle lamp en de spiegels. Hoe verlaten we dat pashokje weer? Vol trots om wat je net hebt gezien of met het schaamrood nog op je kaken? We mogen onszelf in het pashokje en in de spiegels op een positieve manier toespreken. Er hangt dan een positieve vibe. Als de volgende dame dan het pashokje betreedt zal ook zij anders naar zichzelf gaan kijken.
Zo mogen wij ook thuis onze spiegels en ons lichaam toespreken. Omarm je lichaam. Want als jij je lichaam kan liefhebben ben je een stukje dichterbij om jezelf lief te hebben. Als we onszelf kunnen liefhebben dan kunnen wij ook God op een goede manier liefhebben.
Iedere ochtend ga ik proberen om een aantal minuten lang voor de spiegel te staan. Naar mezelf te kijken en te benoemen wat er mooi is aan mezelf. Als ik het lastig vind dan vraag ik God of hij mij wilt helpen, want hij weet er genoeg! Hij kijkt naar mij en zegt: “Ik heb jou prachtig gemaakt”. Terwijl ik dan even tijd voor mezelf neem, zittend op de bank met een goed boek, dan dank ik God, omdat ik mezelf kan liefhebben.
Meer over jezelf en je lichaam liefhebben? Zie de serie: “Geluk, mijn identiteit en mijn lichaam”
Mooi dat je dit zo benoemt. Naast onszelf oké vinden op lichamelijk niveau is het ook helemaal niet evident om onszelf oké te vinden op karakterieel of innerlijk niveau. Wat kunnen we veeleisend en perfectionistisch zijn, onszelf afbreken en anderen op een pied de stal zetten!
Ook hoe en wie we zijn, werd door God gekozen!
Ook een goeie om tegen onszelf te zeggen in de spiegel: ‘God heeft me gemaakt, bewust zo bedacht. Ik ben helemaal goed zoals ik ben.’