Gebed, vasten en naastenliefde. De drie aspecten die ons gedurende de vastentijd helpen om te onthechten van het aardse, zodat we echt één kunnen worden met Jezus. Dit jaar wilde ik mezelf tijdens de vastentijd richten op de naastenliefde, waarbij Jezus als eerste aan me vroeg: ‘en wat houdt liefhebben eigenlijk in?’ Ik verlangde naar een antwoord, waarna Jezus me middels het boek ‘Ik geloof in Gods liefde’ van de Heilige Theresia van Lisieux, een klein deel heeft laten proeven van de betekenis van liefhebben. Ik zal je in deze blog meenemen in de verschillende smaken van liefhebben die ik tegen ben gekomen.

 

Zoete liefde

Tijdens het lezen van het boek realiseerde ik me dat wij Christenen allen het lichaam van Jezus vormen. Hierin heeft ieder een roeping in een bepaald lichaamsdeel. Als we ‘ja’ zeggen op onze roeping dan zorgen wij er samen voor dat het lichaam blijft functioneren. Persoonlijk word ik aangetrokken tot het hart van Christus. ‘De plek waar het bloed en het water uitstroomt als bron van barmhartigheid voor ons, waardoor we in Hem mogen vertrouwen’- Heilige Faustina Kowalska. De bron van het hart is de liefde die het hele lichaam van Christus doet voortbewegen. Het is een zoete liefde die ons aangenaam is, iets waar we dagelijks naar verlangen.

 

Zoute liefde

Naast de zoete liefde hebben we ook de zoute liefde nodig. Aan elk spijsoffer moet zout worden toegevoegd, omdat zout dient als een herinnering aan Gods verbond’ – Leviticus 2, 13. Ik werd tijdens deze vastentijd herinnerd aan de volgende Bijbeltekst: ‘Zoals ik u heb liefgehad, zo moet gij elkaar liefhebben. Hieraan zal iedereen zien dat gij mijn leerlingen zijt, als gij elkaar liefhebt’ – Johannes 13, 34. Deze Bijbeltekst deed mij beseffen dat mijn naastenliefde momenteel meer in woorden zichtbaar wordt en minder in mijn daden door de Wil van God te volbrengen. De daden zijn het zout die ons en onze naasten herinneren aan het verbond met God. Deze daden hoeven niet groot te zijn want naastenliefde mag in kleine daden beginnen.

Zure liefde

Dat de naastenliefde klein mag beginnen wordt door de Heilige Theresia van Lisieux de ‘Kleine Weg’ genoemd. In haar boek heeft zij beschreven dat het grootste wat God voor haar heeft gedaan is haar kleinheid laten zien. Deze kleinheid mogen we gebruiken in onze naastenliefde. Persoonlijk lukt mij dit beter op de grote makkelijke weg, als ik mensen mag en het mij uitkomt. Daarentegen gaat de echte naastenliefde via de kleine moeilijke weg, als mensen mij juist dwars zitten en het mij niet uitkomt. In de Bijbel staat dan ook: ‘Als ge houdt van degenen die van u houden, welk loon verdient ge dan? Want ook de zondaars houden van hen die hen liefhebben’ – Lucas 6,32. Deze Kleine Weg kan soms een zure liefde zijn maar tegelijkertijd erg uitdagend.

 

Bittere liefde

De liefde op de kleine weg kan gepaard gaan met moeilijkheden ofwel lijden. Een vriendin van mij zij hierover ‘ben je bereidt om de uitdagingen aan te gaan die je helpen groeien in de naastenliefde? Je hoeft van het lijden namelijk niet weg te lopen. We mogen lijden ook zien als een kostbare schat.’ Laatst kon ik oefenen met deze liefde toen ik het gevoel kreeg dat een aantal huisgenoten mij regelmatig wilden controleren over waar en met wie ik was. Ik voelde hierdoor geen vrijheid en kreeg de neiging om mijn frustraties op hen te uiten. Echter vroeg God aan mij om liefdevol en dienstbaar te blijven. Vandaar dat ik van huisgenoten bij wie ik frustraties ervoer wat kleine taken ging overnemen. Deze bittere liefde bracht me terug bij de zoete liefde. Mijn huisgenoten begonnen namelijk ook kleine daden voor mij te doen. Hierdoor droegen en verlichtten we elkaar in het gemeenschapsleven.

Gods liefde

Gedurende de vastentijd is mijn grootste ontdekking geweest dat de naastenliefde in kleine daden zit. Hierover zegt Therese van Lisieux: ‘wij zijn penselen waarmee God de kunstenaar zijn doek mee bestrijkt, de kleine gebruikt hij voor de details.’ Ook mocht ik inzien dat iemand een goede intentie kan hebben met een daad die ik niet zou doen. Hierin is naastenliefde ook het verdragen van de gebreken van anderen. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat mijn huisgenoten mij controleerden vanuit bezorgdheid. De intentie was dus juist. Eerlijk gezegd vind ik het nog steeds een uitdaging om datgene wat Jezus van me vraagt in praktijk te brengen, maar met God is niets onmogelijk. Graag wil ik je uitnodigen om na te denken over hoe je naastenliefde uit in je daden en of je bereidt bent om de uitdagingen aan te gaan die je kunnen helpen te groeien in de naastenliefde? Probeer bijvoorbeeld de komende tijd bij iemand bij wie je frustraties ervaart alsnog iets voor hem/ haar in het verborgene te doen en misschien zelfs nog meer dan dat. Jezus zei dan ook: ‘Geeft zelfs uw mantel af aan hem die alleen om uw kleed vraagt.’ – Mattheus 5, 40. Hierin mag je jezelf vereerd voelen om iemand een dienst te bewijzen en iets te geven zonder iets ervoor terug te verwachten. Ik hoop dat je hierin mag ervaren wat Therese van Lisieux heeft geschreven: ‘wat overstroomt de ziel als zij zich boven de gevoelens van haar natuur verheft.’

 

Veel liefs en Gods zegen,
Karolina

 

Wil je op de hoogte blijven?

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe blogs, evenementen en ander nieuws aangaande het project? Vul dan je e-mail in, en je ontvangt een wekelijkse update met alle nieuwtjes! 

Je gegevens zijn veilig en worden niet aan derden bekend gemaakt.

Geabonneerd - kijk uit naar de bevestigingsmail!