‘Mijn liefste lijkt in mijn ogen op een tros bloemen in de wijngaarden van Engedi.’ – Hooglied 1, 14.
Afgelopen week was ik op bezoek bij mijn ouders. Toen ik daar iedere ochtend naar beneden ging om te ontbijten zag ik telkens een prachtig kunstwerk op tafel staan. Het was een bloem genaamd de Amaryllis. Mijn ouders hadden de bol als kleinigheidje van vrienden gekregen en hebben deze zien uitbloeien. Zo mooi, dat de bloembladeren volgens mijn oma net satijn zijn. Deze blog gaat erover hoe jij als vrouw ook kan uitbloeien tot een uniek kunstwerk in Gods schepping.
Het bewaren van Gods schoonheid
Uit nieuwsgierigheid zocht ik de betekenis van de Amaryllis op en het schijnt een Griekse meisjesnaam te zijn. Het heeft diverse betekenissen waaronder ‘frisse bloem,’ ‘glanzende ogen,’ en ‘schoonheid.’ Ik dacht toen aan het Hebreeuwse woord ‘banah,’ dat in de Bijbel wordt gebruikt bij de schepping van de vrouw. In de Journal van Magnificat90 staat dat dit woord werd gebruikt voor het maken van een paleis, tempel of vormen van kunst. Vandaar dat jij als vrouw ook gezien kan worden als een kunstwerk van God in Zijn schepping. Jij bent een tempel van God, waarin je Zijn schoonheid bewaart. Indien je hier zorg voor draagt, bloei je uit tot een prachtige bloem en straal je zoals een Amaryllis. Hierin mag je een voorbeeld nemen aan Maria, de ultieme tempel waarin de Schoonheid Jezus woont.
Het verzorgen
Momenteel probeer ik zorg voor mijn tempel te dragen middels Magnificat90. Dit is een 90- daagse reis, waarbij je met een groep vrouwen middels gebed, vasten en gemeenschap kan groeien in je persoonlijke relatie met God. In mijn eerste week leek voor mij het thema ‘bewustwording’ centraal te staan. Ik werd mij steeds meer bewust van mijn dagelijkse gewoontes, vrijetijdsbesteding en mijn telefoongebruik. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat ik gedurende mijn dag en in mijn vrijetijd stiekem toch veel op mijn telefoon zit. Scrollen op social media, whatsappen en het kijken van series of films. Nu ik mezelf hiervan onthoud, ontvang ik veel meer tijd. Ik heb me zelfs één dag verveeld en dat terwijl ik normaliter altijd bezig ben. Desondanks vond ik het heerlijk om even de tijd te nemen om bijvoorbeeld kaarten te schilderen.
De eenvoud
Ook zorgde deze bewustwording ervoor dat ik mezelf kon verwonderen over Gods schoonheid in de natuur. Tijdens een wandeling genoot ik van het glinsterende ijzel op de weg, de zon die op het water spiegelde en de bloesems die open gingen. Ik probeerde mijn snelle pas te vertragen, eens goed om me heen te kijken en stil te worden. Wat was dit genieten. Dit lijken kleine dingen. Toch zit hierin een grote schat verborgen, namelijk de eenvoud. In de Bijbel wordt dan ook op diverse manieren veelvuldig naar ‘de eenvoud’ verwezen. ‘Een eenvoudig maal in een liefdevolle sfeer is beter dan een overvloedig diner met een liefdeloze sfeer.’ – Spreuken 15,17, of ‘Wie zichzelf zo eenvoudig en klein vindt als dit kind, is de grootste in het koninkrijk van de hemelen.’ – Mattheüs 18, 4.
De rust
De kunst is om te leven in de eenvoud van de kleine dingen. Hierdoor kan God namelijk tot jou spreken. Evenals God tot mij sprak door een Amaryllis. Maar hoe doe je dat in een drukke en gehaaste wereld? Een wereld die vooral perfectie en prestatie verwacht? In aflevering 131 van Blessed is She geven ze het antwoord, namelijk door rust. Vaak hebben we de neiging om rust te willen verdienen. Echter ben jij gemaakt voor de rust. In Genesis staat dat God de wereld creëerde, waarna Hij op de zevende dag Adam en Eva schiep om met Hem te rusten. Aangezien de eerste dag van Adam en Eva een rustdag was, mogen wij ook de dag beginnen met rust. Neem s’ochtends bijvoorbeeld de tijd om je kopje koffie te drinken. Wees even stil, kijk eens in je tuin en doe niets. Je mag er gewoon zijn. Ook kan het helpen om je agenda minder vol te plannen. Moeder Teresa zei dan ook:
‘kleine dingen met veel liefde. Het gaat er niet om hoeveel we doen, maar met hoeveel liefde we iets doen. En het gaat er niet om hoeveel we geven, maar hoeveel liefde we erin stoppen.’
Door te vertrekken vanuit rust, het nemen van tijd en minder te plannen, is er meer ruimte om aandacht te geven aan de eenvoud van de kleine dingen. Ik nodig je hiertoe uit om als vrouw te bloeien in Gods schepping en daarin een prachtig kunstwerk te worden. Het maakt niet uit hoe groot of klein jouw kunstwerk is. Het gaat erom dat je evenals Maria jouw innerlijke schoonheid uitstraalt. Theresia van Lisieux zegt namelijk:
‘If every tiny flower wanted to be a rose, spring would lose its loveliness.’
Veel liefs en Gods zegen,
Karolina
